Συγκλονίζει η κατάθεση του διευθυντή του γραφείου της Ιωάννας, ο οποίος βρέθηκε κοντά της στο νοσοκομείο τις πρώτες ώρες μετά την επίθεση που δέχτηκε με βιτριόλι και μεταφέρει στο δικαστήριο παραστατικά, ανατριχιαστικές εικόνες από τις μαρτυρικές στιγμές που έζησε η νεαρή γυναίκα. Όπως αναφέρει, σε κατάσταση σοκ και υποφέροντας από φριχτούς πόνους, προσπαθούσε ακόμη να συνειδητοποιήσει τι της είχε συμβεί, την ίδια ώρα που οι γιατροί έδιναν μάχη για να την κρατήσουν στη ζωή και δήλωναν πως η κατάστασή της είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και πως το μάτι της μπορεί να χρειαστεί μεταμόσχευση.
Όπως λέει χαρακτηριστικά ο Δ.Γ στην κατάθεσή του:
“Όταν πήγα η Ιωάννα ήταν στην εντατική. Αυτό που αντίκρισα ήταν ένας άνθρωπος χωρίς τις αισθήσεις του, με ένα χρώμα καφέ, δεν μπορούσα να καταλάβω αν αυτός ο άνθρωπος έχει διασωθεί. Έλεγε καίγομαι και κρυώνω ταυτόχρονα. Οι γιατροί της έδιναν σκεπάσματα, κουβέρτες προσπαθώντας να διαχειριστούν το σοκ που είχε υποστεί. Άκουγα να λένε ότι το βιτριόλι συνέχιζε τη βλάβη, πώς ό,τι καθάρισαν καθάρισαν αλλά αυτό συνεχίζει να καίει.
Μου είπε ο υπεύθυνος της εντατικής ότι η ζωή της είναι σε κίνδυνο, ότι κινδυνεύει να πεθάνει και ότι το μάτι της δεν ξέρουμε αν θα σωθεί, μπορεί να χρειαστεί μεταμόσχευση. Δεν μπορούσα όλα αυτά να τα μεταφέρω στη μητέρα της, της είπα μόνο ότι η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή. Το Μετροπόλιταν ναι μεν έδωσε γρήγορα βοήθεια, που ήταν καθοριστικό για την επιβίωσή της, αλλά μετά κρίθηκε ότι έπρεπε να μεταφερθεί στο Λάτσειο με ειδικό ασθενοφόρο. Συνέχισα να την επισκέπτομαι στο Λατσειο για δύο λόγους, για να ξέρει ότι είμαστε κοντά της, εγώ και οι συνάδελφοι και μήπως χρειαστεί κάτι. Και οι γιατροί εκεί μου είπαν ότι προέχει να σωθεί η ζωή της και όλα τα άλλα έπονται. Φοβούνταν ότι η Ιωάννα μπορούσε να πεθάνει και όχι μόνο την πρώτη μέρα. Μέχρι το τέλος εκεί το επισκεπτήριο ήταν ασφυκτικό χρονικά και στη συνέχεια έγιναν και πιο αυστηρά τα μέτρα ασφαλείας.”
Οι μέρες, οι εβδομάδες και οι μήνες μετά την επίθεση ήταν ιδιαίτερα δύσκολοι τόσο για την ίδια όσο και για την οικογένειά της. Λέει συγκεκριμένα:
“Η Ιωάννα προσπαθούσε να μη δείξει την απελπισία της στη μητέρα της και η μητέρα της έκανε το ίδιο σε εκείνη. Αναζητούσε συνεχώς τη μητέρα της κάθε πέντε λεπτά, σαν ένα μικρό παιδάκι. Η διαβίωση και η επιβίωσή της προϋποθέτουν αδιανόητες συνθήκες, σύντομα καταλάβαμε ότι δεν θα μπορούσε να κάνει ούτε τηλεργασία που θα ήταν μόνο και μόνο για δική της ψυχολογική στήριξη, όμως ούτε αυτό δεν γίνεται για να νιώσει καλύτερα Πρέπει συνέχεια να βάζει αλοιφές, να παρακολουθεί τι προκαλούν, δακρύζει συνεχώς το μάτι της, το αυτί της κλείνει, είναι σωματικά ανάπηρη κατά 90% και έχει μπροστά της χειρουργεία βαρύτερα και από αυτά που έχει κάνει μέχρι τώρα”
Επίσης ο μάρτυρας αναφέρεται και σε μια τηλεφωνική συνδιάλεξη που φέρεται να είχε η κατηγορούμενη με την ξαδέρφη της Ιωάννας και όταν της την μετέφερε, ήταν αυτήκοος μάρτυρας στο νοσοκομείο, όπου είχε πάει για να την επισκεφτεί.
“Την πήρε μπροστά μου και άκουγα, γιατί μίλαγε με ηχείο, λόγω του ότι δεν ακούει καλά. Η ξαδέρφη της της είπε πως η κατηγορούμενη ρώτησε πώς είναι η Ιωάννα και αν μπορεί κάποιος να την επισκεφτεί στο νοσοκομείο και ότι εκείνη της απάντησε ότι δεν μπόρεσε να τη δει Επίσης έχω συγκρατήσει ότι η ξαδέρφη της μετέφερε ότι η κατηγορούμενη της είπε ότι δεν είναι κάτι σοβαρό αυτό που έγινε στην Ιωάννα, ότι θα πάρει αποζημίωση και θα μπορέσει να αγοράσει ένα σπίτι. Αυτό την Ιωάννα και εμένα εκείνη την ώρα με συγκλόνισε Το τηλεφώνημα αυτό της κατηγορουμένης στην ξαδέρφη της Ιωάννας, ήταν κοντά χρονικά με τη μέρα που ένας άγνωστος προσπάθησε να την επισκεφθεί στο νοσοκομείο” αναφέρει.
Πηγη: ert.gr
