«Έφυγε» πρόσφατα από τη ζωή 84χρονος «απόμαχος» επαγγελματίας της Ελασσόνας και ειδικότερα της συνοικίας Αμπελοκήπων(«Βαροσίου»).
Πρόκειται για τον ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο Γιάννη Μπούσια, Σαμαριναίο στην καταγωγή, «εμβληματική» μορφή για την κοινωνική ζωή της πλατείας του Βαροσίου, εκεί όπου για δεκαετίες διατηρούσε παραδοσιακό καφενείο – οικογενειακή επιχείρηση στη συγκεκριμένη πλατεία. Ανοιχτός και καλοσυνάτος ως χαρακτήρας, σοβαρός και αυστηρός όταν έπρεπε, επικοινωνιακός, αυθόρμητος και αυθεντικός, κατάφερε να εξυπηρετήσει για πολλά χρόνια εκατοντάδες άτομα, ντόπιους και επισκέπτες. Από το 1968 έως και το 2001(όταν και συνταξιοδοτήθηκε) και εντεύθεν(με τη φροντίδα της οικογένειας και των γιών του) το καφενείο είχε γίνει το ζωντανό λαϊκό «στέκι» της «πιάτσας» του «Βαροσίου», αλλά και σημείο συνάντησης(…«στου Μπούσια») για ντόπιους και επισκέπτες της περιοχής, της επαρχίας Ελασσόνας, για Σαμαριναίους και όχι μόνο.
Γνωστή η αδυναμία που είχε για την αγαπημένη του Σαμαρίνα.
Στις 17 Νοεμβρίου του 1998, δέχτηκε από τη μοίρα βαρύ κτύπημα, με τον ξαφνικό, απρόσμενο και ανεξήγητο θάνατο(…με ερωτηματικά έως και σήμερα) του γιού του Βαγγέλη, που υπηρετούσε στην Ελληνική Αστυνομία. Τότε, αν και το σοκ ήταν μεγάλο, ο ίδιος άντεξε και στάθηκε όρθιος.
Φυσικό ήταν ο πρόσφατος θάνατος του Γιάννη Μπούσια να ξαναφέρει στο προσκήνιο, να «ξυπνήσει» μνήμες από την καθημερινότητα της πλατείας του «Βαροσίου». Όλες αυτές τις δεκαετίες η οικογένεια Μπούσια είχε ψήσει χιλιάδες καφέδες και είχε ετοιμάσει εκατοντάδες τσίπουρα με μεζέδες, κρασιά και ποτά και αναψυκτικά, σερβίροντας απλούς ανθρώπους και επώνυμους, όλων των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων, επισκέπτες και περαστικούς, επαγγελματίες, επιστήμονες, βιοπαλαιστές, κτηνοτρόφους και αγρότες, αλλά και τη μόνιμη πελατεία του, που προτιμούσε το στέκι «του Μπούσια».
Οι προσωπικές του μνήμες ατελείωτες από περιστατικά και διάφορες ιστορίες, δυσάρεστες και ευχάριστες στιγμές, που ο ίδιος βίωσε στη διάρκεια της πολύχρονης καθημερινότητας στο καφενείο του και της μόνιμης παρουσίας του στο κέντρο και στην «πιάτσα» της συνοικίας του «Βαροσίου» Ελασσόνας. Φρόντιζε που και πού να τις διηγείται με κάθε λεπτομέρεια και να τις μοιράζεται με το οικογενειακό του περιβάλλον, γνωστούς και φίλους.
Αφήνει πίσω τη σύζυγο του Σουλτάνα, τους γιούς του Βασίλη(διατηρεί λογιστικό γραφείο στην Ελασσόνα) και Μιχάλη(επαγγελματία) με τις οικογένειες τους, τα αδέλφια του, ενώ ευτύχησε να χαρεί και 7 εγγόνια.
Λεπτομέρεια, απλά για την ιστορία: Ο Γιάννης Μπούσιας παρουσίασε σοβαρά προβλήματα υγείας το τελευταίο δίμηνο. Στη συνέχεια, προσβλήθηκε από τον «Covid-19», που σε συνδυασμό με τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα και τις επιπλοκές του…δυστυχώς τον οδήγησαν στο μοιραίο στο ΓΝ Λάρισας.
Το τελευταίο «μοναχικό» «αντίο» στον «εμβληματικό» επαγγελματία είπαν η οικογένεια του, συγγενείς και φίλοι, στον Ιερό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου Ελασσόνας.
Όπως και νάχει, η εικόνα ενός ακόμα παλαιού παραδοσιακού επαγγελματία, «δεμένου» με την καθημερινότητα και την ιστορία της Ελασσόνας, του Γιάννη Μπούσια, θα αποτελεί πια μια ξεχωριστή άσβεστη ανάμνηση για την Ελασσόνα, το «Βαρόσι» της και τον κόσμο της περιοχής…
Του Γιάννη Μουκίδη (eleftheria.gr)
