Ο «σεισμός» στην Ιταλία προκάλεσε δονήσεις που θα μπορούσαν να γίνουν αισθητές ακόμη και στον Λευκό Οίκο, γράφει το Politico, δύο μέρες μετά τις ιταλικές εκλογές.
Η νίκη της Ιταλίδας ακροδεξιάς πολιτικού, Τζόρτζιας Μελόνι, ταρακούνησε την Ευρώπη, ενισχύοντας τους φόβους για μια νέα δεξιά στροφή στην ήπειρο, καθώς αυτή παλεύει με τις οικονομικές δυσκολίες και παρακολουθεί με νευρικότητα έναν λυσσαλέο πόλεμο στην ανατολική της πλευρά. Επίσης, αντιμετωπίστηκε με βαθιά, αν και σιωπηλή, ανησυχία από την αμερικανική κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν.
Διαβάστε επίσης: Η Μελόνι και η ακροδεξιά επέλαση στην Ευρώπη
Ελπίζουν στα καλύτερα, φοβούνται τα χειρότερα οι ΗΠΑ
Ο Λευκός Οίκος έδειξε ένα «γενναίο» δημόσιο πρόσωπο, σημειώνοντας ότι η νίκη της Μελόνι ήταν η βούληση του ιταλικού λαού, ενώ εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Ιταλία θα παραμείνει σταθερός εταίρος της Δύσης.
«Είναι σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, όπως γνωρίζετε, εταίρος της G7 και μέλος της ΕΕ», δήλωσε η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου, Καρίν Ζαν Πιέρ, στην ενημέρωση της Δευτέρας, «οπότε θα συνεργαστούμε με τη νέα ιταλική κυβέρνηση σε όλο το φάσμα των κοινών παγκόσμιων προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης της Ουκρανίας, καθώς υπερασπίζεται τον εαυτό της από την επιθετικότητα της Ρωσίας».
Αλλά η Ζαν-Ζαν-Πιερ δεν ανέφερε ποτέ το όνομα της Μελόνι. Και η νίκη της Ιταλίδας πολιτικού, η πρώτη για την ακροδεξιά της χώρας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, υπογράμμισε για τον Λευκό Οίκο αυτό που αντιλαμβάνεται ως μια ανησυχητική τάση για την ευρωπαϊκή ήπειρο, η οποία είδε επίσης νίκες της δεξιάς στη Σουηδία και την Ουγγαρία και ακροδεξιές εισορές σε έθνη όπως η Γαλλία.
Και αυτό θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την G-7, η οποία στάθηκε δυναμικά αυτό το καλοκαίρι στη σύνοδο κορυφής της στη Γερμανία για να υποστηρίξει την Ουκρανία έναντι της Ρωσίας.
Από εκείνη τη στιγμή τον Ιούνιο, ο Εμανουέλ Μακρόν της Γαλλίας είδε την εξουσία του να δέχεται πλήγμα, ο Μπόρις Τζόνσον του Ηνωμένου Βασιλείου εκδιώχθηκε από τη Λιζ Τρας – μια άλλη συντηρητική πολιτικό, που είναι ακόμη πιο βαθιά επιφυλακτική απέναντι στην Ευρώπη – και τώρα ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Ντράγκι, είναι έτοιμος να αποχωρήσει και να αντικατασταθεί από την Τζόρτζια Μελόνι.
Η ενεργειακή κρίση και ο πόλεμος
Μέχρι στιγμής, η δυτική ενότητα έχει κρατήσει. Αλλά η εκπληκτική νίκη της ακροδεξιάς στην Ιταλία ήρθε την ώρα που η αποφασιστικότητα της συμμαχίας αναμένεται να δοκιμαστεί από αυτό που διαφαίνεται ως ένας κρύος, σκοτεινός χειμώνας για την Ευρώπη – με την ήπειρο αποκομμένη από τις ενεργειακές προμήθειες της Ρωσίας και την αποφασιστικότητά της να δοκιμάζεται από την άνοδο των τιμών και την πτώση της θερμοκρασίας.
Οι σύμβουλοι του Μπάιντεν ανησυχούσαν ότι η Τζόρτζια Μελόνι μπορεί να αρχίσει να αμφισβητεί τη δέσμευση της Ιταλίας, υποστηρίζοντας ότι οι πόροι της χώρας θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν στο εσωτερικό της, ιδίως αν η Ευρώπη βυθιστεί σε ύφεση αυτό τον χειμώνα.
Εάν ένας σημαντικός παίκτης της G-7 αρχίσει να στηρίζεται στο Κίεβο για την εξεύρεση μιας διευθέτησης του πολέμου με διαπραγμάτευση – σε αντίθεση με τη χρηματοδότηση της αντίστασής του – υπάρχει πιθανότητα να ακολουθήσουν και άλλα έθνη το παράδειγμά του και η αποφασιστικότητα της Ευρώπης να αποδυναμωθεί.
Φόβοι για συμμαχία Μελόνι, Όρμπαν, Πολωνίας
Τουλάχιστον προς το παρόν, οι σύμβουλοι του Λευκού Οίκου ελπίζουν ότι η Ρώμη θα παραμείνει σταθερή απέναντι στο Κίεβο, γι’ αυτό και απέρριψαν δημοσίως τις σκέψεις ότι η συμμαχία θα μπορούσε να καταρρεύσει. Αλλά τουλάχιστον, οι Αμερικανοί αναγνώρισαν ότι η Ιταλία μπορεί να μην προσφέρει πλέον την απροκάλυπτη υποστήριξη που παρείχε ο Ντράγκι στην Ουκρανία.
Υπό τον Ντράγκι, η Ιταλία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε μια Ευρώπη χωρίς πολλούς ισχυρούς ηγέτες, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της αντίδρασης της ηπείρου στην ανάκαμψη της πανδημίας, στα οικονομικά ζητήματα και στην επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Η σημερινή Ιταλία, όμως, έχει πλέον απομακρυνθεί από το ευρωπαϊκό «mainstream» και θα μπορούσε να συμμαχήσει με τους εθνικιστές ηγέτες στην Ουγγαρία και την Πολωνία.
Η Τζόρτζια Μελόνι έχει δεσμευτεί ότι έχει γίνει πιο μετριοπαθής στις απόψεις της και έχει δηλώσει ότι υποστηρίζει το ΝΑΤΟ και την Ουκρανία. Έχει επίσης εκφράσει μικρή συμπάθεια για τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντίμιρ Πούτιν, σε αντίθεση με άλλους στον συνασπισμό της, συμπεριλαμβανομένου του πρώην πρωθυπουργού, Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Να σημειωθεί ότι, επί του παρόντος, περίπου το ένα τρίτο των εδρών στο νέο κοινοβούλιο ανήκει σε κόμματα που δεν έχουν καταδικάσει πλήρως την πολεμική προσπάθεια της Μόσχας.
Ο Μπάιντεν χάνει συμμάχους;
Η αλλαγή στη Ρώμη έρχεται με φόντο τα συνεχιζόμενα εικονικά δημοψηφίσματα για την ψήφο των πολιτών ουκρανικών εδαφών που έχουν καταληφθεί από τη Μόσχα, ώστε να γίνουν μέρος της Ρωσίας.
Η ψηφοφορία, η οποία λήγει αυτή την εβδομάδα, ανησυχεί τους δυτικούς συμμάχους, οι οποίοι πιστεύουν ότι ο Πούτιν θα μπορούσε στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει τυχόν μάχες στα εδάφη αυτά – που θα ισχυριζόταν ότι ήταν επίθεση σε ρωσικά εδάφη – ως πρόσχημα για να διευρύνει τον πόλεμο.
Ο Πούτιν απείλησε επίσης, για άλλη μια φορά, ότι θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα σε περίπτωση επίθεσης και ενέκρινε την επιστράτευση έως και 300.000 εφέδρων για την πολεμική προσπάθεια.
Όμως, αυτή η επιστράτευση οδήγησε σε σκηνές χάους σε όλη τη χώρα, καθώς χιλιάδες άνδρες σε στρατεύσιμη ηλικία προσπάθησαν να εγκαταλείψουν τη Ρωσία για να αποφύγουν την επιστράτευση, υπογραμμίζοντας ακόμη περισσότερο το γεγονός ότι η εισβολή της Μόσχας έχει αποτύχει.
Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος τον Φεβρουάριο, ο Μπάιντεν υποσχέθηκε σταθερά διαρκή αλληλεγγύη προς την Ουκρανία και προέτρεψε άλλα έθνη – φιλικά ή εχθρικά – να σταθούν απέναντι στη Μόσχα.
Εξάλλου, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών την περασμένη εβδομάδα και κατηγόρησε μόνο έναν άνθρωπο, τον Ρώσο πρόεδρο, για τον πόλεμο που έχει συνταράξει τον κόσμο.
Πηγη: in.gr
