Η 9η Μαΐου είναι ημέρα Πανελλαδικού Εορτασμού των Εθνικών Αγώνων και της Εθνικής Αντίστασης, κατά του Ναζισμού και του Φασισμού. Παραβρέθηκα στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας στην εκδήλωση μνήμης του Πολιτιστικού Συλλόγου Παλιννοστούντων Ποντίων Λάρισας “Ο Πόντος” και ο Σύλλογος Αργιθεατών Ν. Λάρισας “Ο Άγιος Νικόλαος”, με αφορμή την 78η Επέτειο από τη νικηφόρο έκβαση του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου και το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η εκδήλωση εντασσόταν στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.
Ήταν πολύ συγκινητική, δυνατή, εντύπωνε μέσα μας, γιατί ήταν φτιαγμένη με κόπο και κατάθεση καρδιάς, πράγμα που ήταν έκδηλο. Τα παιδιά, οι άνθρωποι που ανέβαιναν στη σκηνή ή στο βήμα το έκαναν με μεγάλη αγάπη και σεβασμό. Έτσι το μήνυμά τους ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό έγινε ακόμη πιο ηχηρό.
Η 78η Επέτειος από το τέλος το Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι ένα λάκτισμα στο μυαλό μας, ένα ταρακούνημα μέσα μας. Τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες, οι εκτελέσεις, η προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, το ξεκλήρισμα των οικογενειών, οι κτηνωδίες γίνανε από ανθρώπους. Άνθρωποι σε ανθρώπους επιτέλεσαν τα εγκλήματα κόντρα σε κάθε έννοια ανθρωπισμού και πολιτισμού. Να το θυμόμαστε, να αντιστεκόμαστε στη λήθη, για να μην ξαναζήσουμε τη βαρβαρότητα, για να μη ξοδευτούν από το μίσος και την απανθρωπιά άλλες ανθρώπινες ζωές. Για να μην ξαναβρεθεί η ανθρωπότητα στα νύχια του τέρατος του φασισμού και του ναζισμού που σκοτώνει και ατιμάζει τον άνθρωπο. Για να προφυλάξουμε με το πέπλο της μνήμης τις νέες γενιές.
Όταν είδα τη συναδέλφισσά μου Νίνα Γαλάνη στη σκηνή να κρατά τις φωτογραφίες των γονιών της συγκινήθηκα πάρα πολύ. Πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες ζήσανε επίσης και την πολιτική προσφυγιά. Ανάμεσά τους και ο παππούς μου, ο οποίος, όταν ήταν εκείνη μικρό κοριτσάκι, επισκεπτόταν στην Τασκένδη την οικογένεια της βλέποντας τα μικρά παιδιά σαν παρηγοριά για τα δικά του, από τα οποία απομακρύνθηκε και τα στερήθηκε για όλα τα χρόνια της εξορίας του, όπως συνέβη με πολλούς ανθρώπους συμπατριώτες μας αντιστασιακούς που ζήσανε διώξεις και κυνηγητό για τις ιδέες τους.
Συγχαρητήρια για τη συγκίνηση που μοιραστήκαμε σε αυτή τη σπουδαία στιγμή μνήμης.
Στη φωτογραφία πάνω στη σκηνή διακρίνονται ο κ. Τοπαλίδης Χρήστος και αριστερά η κ. Νίνα Γαλάνη.
