Από το στο Union Station, τον ιστορικό σιδηροδρομικό σταθμό στην καρδιά του Λος Άντζελες που βρίσκεται περίπου 12 χιλιόμετρα από το Dolby Theater , παρακολουθήσαμε την 93η τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ. Μια βραδιά που έχει πολλούς λόγους να χαρακτηρίζεται ιστορική ενώ είχε άρωμα γυναίκας -οι γυναίκες στα φετινά Όσκαρ άγγιξαν ρεκόρ με 76 συνολικά υποψηφιότητες.
Οι καλεσμένοι περπάτησαν στο κόκκινο χαλί και κατευθύνθηκαν στα τραπεζάκια τους, τηρώντας όλα τα μέτρα που ορίζει το υγειονομικό πρωτόκολλο της πανδημίας αλλά παρόλα αυτά η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή. Χωρίς κεντρικό παρουσιαστή, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, οι απονεμητές είχαν την ευκαιρία να αφιερώσουν περισσότερο χρόνο σε κάθε υποψήφιο λέγοντας ενδιαφέροντα πράγματα για την πορεία του. Την έναρξη της βραδιάς “σφύριξε” η Regina King, η πρώτη παρουσιάστρια βραβείου των 93ων Όσκαρ, που μπήκε με ένα αγαλματίδιο μέσα στην αίθουσα.
Επιβεβαιώνοντας όλες τις προβλέψεις και έχοντας ήδη κατακτήσει μια Χρυσή Σφαίρα και περισσότερα από 50 συνολικά βραβεία, η Chloé Zhao πήρε το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας για το “Nomadland” και γίνεται η πρώτη Ασιάτισα που κατακτά μία σημαντική κινηματογραφική διάκριση και η δεύτερη γυναίκα σκηνοθέτης που παίρνει χρυσό αγαλματίδιο στην ιστορία του θεσμού -μετά την Join Kathryn Bigelow. “Πάντα βρήκα την καλοσύνη ανάμεσα στους ανθρώπους που γνώρισα, οπουδήποτε κι αν πήγα στον κόσμο”, είπε η Zhao παραλαμβάνοντας το Όσκαρ της στην 93η τελετή απονομής. “Αυτό το βραβείο το αφιερώνω σε όποιον έχει πίστη και θάρρος να διατηρήσει την καλοσύνη μέσα του”.
Συνυποψήφια στην ίδια κατηγορία ήταν και η Emerald Fennell έχοντας γράψει κι εκείνη τη δική της ιστορία. Μαζί μ ετην Zhao μπήκαν στην στην μικρή λίστα με τις μόλις 7 γυναίκες υποψήφιες στη συγκεκριμένη κατηγορία: συναντάμε την Lina Wertmüller το 1977, την Jane Campion το 1994, την Sofia Coppola το 2003, την Kathryn Bigelow το 2010 και την Greta Gerwig το 2018. Η Fennell έφυγε από τα φετινά Oscars με το χρυσό αγαλματίδιο για το Πρωτότυπο Σενάριο με το “Promising Young Woman“.
Το “Nomadland” κατάφερε να νικήσει στις 3 από τις 6 υποψηφιότητές του και απέσπασε και το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου με τη Frances McDormand.
Η 73χρονη Yuh-Jung Youn το πήρε το Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στο “Minari” και ήταν μάλιστα η ήταν η πρώτη νοτιοκορεάτισα ηθοποιός που προτάθηκε για Όσκαρ. “Πώς γίνεται να κερδίσω την Glenn Close;” αναρωτήθηκε για την ηθοποιό που συνεχίζει να διατηρεί και μετά από αυτή την τελετή το ρεκόρ με τις περισσότερες υποψηφιότητες -συνολικά 8- αλλά χωρίς να έχει καταφέρει να πάρει Όσκαρ. Χαιρέτησε τον Brad Pitt (που τον πήρε και αγκαζέ μετά πηγαίνοντας προς τα παρασκήνια), αφιέρωσε το βραβείο στον πρώτο της σκηνοθέτη και είπε στα παιδιά της, δείχνοντας το Όσκαρ, πως “αυτό είναι το αποτέλεσμα επειδή η μαμά δούλεψε σκληρά”.
Ο Daniel Kaluuya πήρε το Όσκαρ για τον Β’ Αντρικό Ρόλο και συγκινημένος το αφιέρωσε στη μνήμη του ανθρώπου που ενσάρκωσε στην ταινία “Judas and the Black Messiah“, τον αρχηγό των Μαύρων Πανθήρων Fred Hampton.”Ευχαριστώ Θεέ μου, χωρίς την προστασία σου και την καθοδήγησή σου δεν θα ήμουν εδώ. Ευχαριστώ την μητέρα μου, που μου έδωσε τα πάντα και την αδερφή μου… Ήταν εκπληκτικό που έγινε αυτή η ταινία για τον Fred Hampton (σ.σ.: ηγέτης του κινήματος των Μαύρων Πανθήρων). Το αφιερώνω και στον LaKeith (Stanfield) που παίξαμε μαζί. Έμαθα κι εγώ να αγαπάω τον εαυτό μου μέσα από αυτόν τον ρόλο”, είπε.
Ο Florian Zeller πήρε το Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου και είναι ο άνθρωπος που έχει γράψει και το θεατρικό στο οποίο βασίστηκε το σενάριο της ταινίας “The Father“. Για την ίδια ταινία ο Anthony Hopkins απέσπασε τοΌσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου.
Το απόλυτο φαβορί για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, καθώς ήδη είχε αποσπάσει μια σειρά από βραβεία, ήταν το δανέζικο “Another Round” του Thomas Vinterberg, ο οποίος στον λόγο του, μίλησε με δάκρυα για την κόρη του που σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα. “Γι ‘αυτό θέλαμε να κάνουμε μια ταινία που να γιορτάζει τη ζωή”, είπε. “Δύο μήνες πριν γυρίσουμε αυτήν την ταινία και δύο μήνες πριν πεθάνει η κόρη μου ήταν στην Αφρική. Μου έστειλε ένα γράμμα, μόλις είχε διαβάσει το σενάριο και δήλωνε ενθουσιασμένη. Έπρεπε να είναι εδώ! Ida, αυτό που έγινε σήμερα είναι ένα θαύμα και είσαι μέρος αυτού του θαύματος”.
Το Όσκαρ στην κατηγορία κουστούμια πήγε στην Ann Roth που υπογράφει τα πολύ αυθεντικά κοστούμια στο “Ma Rainey’s Black Bottom” και ιδιαίτερα για τα πολύχρωμα της Viola Davis που ήταν κι εκείνη υποψήφια για 4η φορά κάνοντας το ρεκόρ της μαύρης ηθοποιού με τις περισσότερες υποψηφιότητεςστην ιστορία του θεσμού. Η ίδια ταινία απέσπασε και το βραβείο καλύτερο μακιγιάζ και κομμώσεις.
Στην κατηγορία ταινίας Κινουμένων Σχεδίων Μεγάλου Μήκους κέρδισε το “Soul” της Pixar ενώ καλύτερη ταινία Κινουμένων Σχεδίων Μικρού Μήκους αναδείχθηκε το “If Anything Happens I love you”.
Στην κατηγορία καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους κέρδισε το “The two distant strangers” ενώ καλύτερο Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους αναδείχθηκε το “Colette“.
Το “My Octopus Teacher“, που έκανε πρεμιέρα στο Netflix, κέρδισε στην κατηγορία Ντοκιμαντέρ. Mιά εξαιρετική ταινία που περιγράφει τη σχέση ενός δύτη με ένα χταπόδι!
Το Όσκαρ Ήχου πήγε στο “Sound of Metal“.
Για τα Καλύτερα οπτικά εφέ βραβεύτηκε το “Tenet”.
To βραβείο Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης πήγε στην ασπρόμαυρη ταινία “Mank“και τον Donald Graham Burt.
Ο Γιώργος Λαμπρινός (μοντάζ) και ο Φαίδων Παπαμιχαήλ (φωτογραφία), οι δύο Έλληνες υποψήφιοι στην φετινή τελετή, δεν κατάφεραν να κερδίσουν το βραβείο. Το Όσκαρ Φωτογραφίας πήρε ο Erik Messerschmidt για το “Mank” -η ταινία είχε τις περισσότερες υποψηφιότητες των φετινών Όσκαρ με τον αριθμό να αγγίζει το 10. Στην κατηγορία καλύτερο Μοντάζ κέρδισε ο Mikkel E.G. Nielsen για το “Sound of Metal”.
Μερικά ακόμα στιγμιότυπα από τα “Όσκαρ της πανδημίας”
