Μπορεί η καραντίνα να έληξε από τις 4/5 στην Ελλάδα, ωστόσο η απαγόρευση μετακίνησης εκτός νομών και το «λουκέτο» στα καταστήματα εστίασης/αναψυχής αλλά και στους κλειστούς αθλητικούς χώρους/γυμναστήρια, έχουν οδηγήσει τον περισσότερο κόσμο σε αναζήτηση εναλλακτικών μορφών διασκέδασης.
Ιδίως στην Καρδίτσα, όπου πρόκειται για έναν από τους λιγοστούς νομούς της χώρας ο οποίος δε βρέχεται από θάλασσα κι επομένως (ακόμη και περιοριστικά μέτρα να μην είχαμε), όταν ο υδράργυρος χτυπάει «κόκκινο», η μετακίνηση για την πλησιέστερη ακτή είναι…εκ των ουκ άνευ.
Συνεπώς, το τελευταίο δίμηνο αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους Καρδιτσιώτες, ιδίως όσους επαπαπατρίστηκαν ελέω κορωνοϊού να…γνωρίσουν την περιοχή τους!
Φυσικά αναφερόμαστε σε άτομα ηλικίας 18-40 ετών που ενδεχομένως να μην είχαν εκτιμήσει το φυσικό (και όχι μόνο) πλούτο του νομού μας. Αναζητώντας τις άλλες αιτίες, πιθανή είναι η έλλειψη χρόνου παρουσίας στον τόπο τους, η εργασία και η απασχόλησή τους εν γένει στην προ καραντίνας εποχή, όμως δε λείπουν και τα παραδείγματα εκείνων που απλά…σνόμπαραν τον εναλλακτικό τουρισμό και την εξερεύνηση ορεινών και πεδινών σημείων της Καρδίτσας. Δε λείπουν ακόμη και εκείνοι που είδαν με άλλο μάτι την επίσκεψη στα χωριά των παππούδων/γονιών τους, όχι για να…βγάλουν την υποχρέωση με τη βαρετή -ενδεχομένως- παρουσία σε ένα 15αυγουστιάτικο πανηγύρι, σε ένα πασχαλινό τραπέζι ή ακόμη και να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα, αλλά για να μάθουν πραγματικά τις ρίζες τους και τις ομορφιές τους.
Παρακολουθώντας κανείς τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, οι φωτογραφίες και τα βίντεο στις τέσσερις λίμνες του νομού (αναρρυθμιστική, Ν. Πλαστήρα, Σμοκόβου, Στεφανιάδας) παρουσιάζουν μεγάλη επισκεψιμότητα και ανάλογη απήχηση. Ακόμη, οι καταρράκτες Ανθοχωρίου, ποταμοί (ενδεικτικά αναφέρουμε τον Σοφαδίτη, τον Καλέντζη, τον Ενιπέα, τον Πάμισο, τον Γαβρά, τον Φαρσαλιώτη, το Μέγα Ρέμα), ο Πύργος Ιθώμης, τα Κανάλια, το Φανάρι είναι περιοχές που ποδηλάτες, μοτοσυκλετιστές αλλά και φυσικά αυτοκίνητα τα προσεγγίζουν για να αναζητήσουν στιγμές χαλάρωσης, επιλέγοντας μάλιστα την πεζοπορία και την εξερεύνηση. Μια διαφορετικού είδους ιχνηλάτηση από αυτή που συνηθίσαμε να διαβάζουμε και να ακούμε στις ειδήσεις το τελευταίο διάστημα.
Πρόκειται για μέρη που μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας αγνοούσαν και που όμως, εκούσια ή ακούσια τα προβάλλουν με τον καλύτερο τρόπο. Σε μια εποχή, μάλιστα που ουδείς τολμά να προβλέψει τι εξέλιξη θα έχει φέτος ο τουρισμός στα νησιά και που η απειλή του covid…προκρίνει την επιλογή νέων μορφών παραθέρισης και αναψυχής.
Αυτό που επέφερε ο «αόρατος εχθρός», όπως προσδιορίζεται η νέα αυτή ασθένεια, ίσως να λειτούργησε και ως…γεωγραφικό μάθημα για τους Καρδιτσιώτες, ενώ κάθε ηλικίας άνθρωποι στη…βαθιά καραντίνα άδραξαν την ευκαιρία να εξερευνήσουν και την ίδια την πόλη.
Με άλλα λόγια αποφάσισαν να γίνουν…τουρίστες στην πόλη τους! Και όχι επειδή δεν ήθελαν να επισκεφθούν αυτά τα σημεία, αλλά απλά διότι δεν ήταν ποτέ…τουρίστες στον τόπο τους!
Είναι διαφορετικό να ζεις, να εργάζεσαι, να δραστηριοποιείσαι καθημερινά σε μία πόλη αλλά να προσπερνάς σημεία που πιθανό να πιστεύεις ότι δεν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον.
Δρομάκια, σοκάκια, μνημεία, κτίρια (παλαιά και μη), τοιχογραφίες, πλατεΐτσες, πάρκα και περιφερειακά σημεία (λχ 1000 δέντρα, συνοικία Αγ. Παντελεήμονα) έχουν αποκτήσει άλλη σημασία στον καθημερινό περίπατο ή την ποδηλατοβόλτα των Καρδιτσιωτών, οι οποίοι ανακαλύπτουν και πολλές φωτογενείς περιοχές για να ποζάρουν και να επιζητήσουν…ηλεκτρονική καταξίωση (άλλοι να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία τους και ορισμένοι απλά να αναπτερώσουν το ηθικό τους που κατακρημνίζεται μπροστά στη νέα τάξη πραγμάτων). Ανάμεσα στα παραπάνω η δημιουργική απασχόληση με διάφορα χόμπι/αθλήματα όπως η υδροποδηλασία, το ψάρεμα και η αναρρίχηση αλλά και η άνθιση του photoshooting, blogging.
Τα «αγκάθια»
Δε λείπουν ασφαλώς και τα «κακώς κείμενα». Θα μπορούσε κανείς να σταθεί σε συναθροίσεις, όμως, μετά από δύο μήνες καραντίνας, αφενός πρέπει να τηρούνται τα μέτρα δημόσιας υγείας, αφετέρου σε έναν νομό με μηδέν κρούσματα και με σχετικά πολύ καλή τήρηση των μέτρων, οι μαζικές αποδράσεις ή συναντήσεις φάνταζαν σχεδόν αναπόφευκτες. Αυτό που απασχολεί τους περισσότερους πλέον είναι ίσως οι θορυβώδεις συναθροίσεις σε ώρες κοινής ησυχίας (κυρίως σε πάρκα εντός της πόλης ή εντός κατοικημένων περιοχών), παρά ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού.
Ένα «πλήγμα» επίσης είναι ότι (αν και μιλάμε για μειοψηφία) αρκετοί συμπολίτες μας αφήνουν τα αποτυπώματά τους στη φύση ή το άστυ. Και όταν λέμε αποτυπώματα, εννοούμε απορρίμματα…
Σ.Τ.
karditsapress.gr
