«Όλοι αναζητούμε μια ιδανική εικόνα, όλοι πλάθουμε στο μυαλό μας ότι όλα είναι ωραία και κανείς δεν ξέρει τι βιώνει ένα ζευγάρι μέσα στο σπίτι του, πώς είναι πραγματικά η σχέση του. Σε αυτό έχουν παίξει μεγάλο ρόλο τα social media που αυτό που αποτυπώνουν είναι μόνο μία εικόνα, και όχι η πραγματική ζωή», εξηγεί μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην ενημερωτική εκπομπή με την Νεφέλη Λυγερού, η ψυχολόγος, Ίλια Θεοτοκά.
«Στα social media δεν επιλέγουμε να εκθέσουμε τον εαυτό μας όπως είναι στην πραγματικότητα με όλες μας τις ψυχολογικές διακυμάνσεις, επιλεγούμε την καλή εικόνα στην οποία και εμείς οι ίδιοι παγιδευόμαστε και στέλνουμε λάθος μηνύματα», συμπληρώνει.
Αναφορικά με την επαγγελματική ιδιότητα του δράστη και το πώς διέλαθε τα ψυχολογικά τεστ προκειμένου να εργάζεται ως ιπτάμενος, η κ. Θεοτοκά, λέει πως κάθε αεροπορική εταιρεία έχει τα δικά της τεστ που συνήθως είναι αξιόπιστα αλλά ίσως δεν μπορούν να ανιχνεύσουν μια τέτοια βαριά ψυχοπαθολογία. «Εδώ μιλάμε για μια εγκληματική προσωπικότητα, για μια βαριά κακοήθη ναρκισσιστική διαταραχή, του τύπου ότι αν δεν γίνει αυτό που θέλω, θέλεις να φύγεις από τον γάμο δηλαδή, παύεις να υπάρχεις και σου στερώ την ζωή».
Η κ. Θεοτοκά προσθέτει πως ο καθ’ ομολογίαν δράστης στερεί την ζωή και από το ίδιο του το παιδί, καθώς του στερεί την ψυχική υγεία, αφού κόβει την σύνδεση από την μάνα. «Το παιδί τον πρώτο και τον δεύτερο χρόνο της ζωής του κάνει αυτό που λέμε attachment, δεσμό με την μητέρα. Άρα αποσπώντας το από την μητέρα κόβει τις ρίζες της ψυχικής υγείας του παιδιού. Βλάπτει άμεσα το παιδί, με συνέπειες που δεν μπορούμε να υπολογίσουμε, και η οικογένεια που θα το διαχειριστεί θα χρειαστεί σταθερή βοήθεια από ειδικούς, γιατί αν για παράδειγμα το αναλάβει η μητρική γιαγιά, θα υπάρχει πολύ μεγάλος θυμός και κατάθλιψη και όλα αυτά θα περάσουν και στο παιδί. Άρα θα πρέπει οι ίδιοι να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους για να μπορέσουν να παρέχουν στο παιδί, την συναισθηματική ασφάλεια και σταθερότητα όσα χρειάζεται για να μεγαλώσει φυσιολογικά».
Το παιδί του δεν χάνει μόνο την μητέρα του, χάνει και τον πατέρα του, καταλήγει η κ. Θεοτοκά, «χάνει όλο το πλαίσιο και βέβαια και η λέξη πατέρας είναι σχετική, γιατί μπορούμε να πούμε ότι ένας τέτοιος πατέρας αγαπάει το παιδί του;». Το παιδί θα πρέπει αυτοί που θα το αναλάβουν, αυτοί που θα το υιοθετήσουν, να το διαχειριστούν σαν ένα φυσιολογικό παιδί, για να μην φορτωθεί στις πλάτες του την αποτρόπαιη πράξη του πατέρα του και να μην στιγματιστεί ως το παιδί του δολοφόνου, τονίζει η ψυχολόγος.
Όσο για τις μνήμες του παιδιού από τα όσα πέρασε, χωρίς να γνωρίζουμε τι είδε, και από τον χρόνο που πρόλαβε να ζήσει με την μητέρα του, η κ. Θεοτοκά σημειώνει πως αυτές «μπορούν να ανακληθούν ακόμα από την εμβρυική ηλικία, από διάφορα γεγονότα, ενώ στην ηλικία του παιδιού αυτού οι μνήμες αργότερα θα ανακληθούν από μυρωδιές, από κάποια μυρωδιά που θα έχει συνδέσει στην αγκαλιά της μητέρας του».
Πηγη: ert.gr
