Της Λένας Κισσάβου
Η υπερτίμηση των ανθρώπινων δυνάμεων και γνώσεων, για την επιβίωσή του μέσα
σε ένα περιβάλλον, όπου κυριαρχούν μόνο οι νόμοι της φύσης, διαπιστώνεται ακράδαντα στα συχνά περιστατικά εξαφανίσεων περιπατητών στον Όλυμπο. Πρόσφατα οργανώθηκε αποστολή διάσωσης ενός ζευγαριού Βέλγων, που αποφάσισε να κάνει μια βόλτα αναψυχής στο βουνό των Θεών και χάθηκε στα μονοπάτια του. Η αποστολή είχε μεν αίσιο τέλος, καθώς οι διασώστες βρήκαν το ζευγάρι και το μετέφεραν σώο στο δομημένο ανθρωπογενές περιβάλλον, αλλά δυστυχώς δεν έχουν αίσιο τέλος όλα τα περιστατικά εξαφανίσεων.
Η συχνότητά τους -καθώς θεωρείται δεδομένο ότι κάθε χρόνο θα παρουσιαστούν τουλάχιστον δέκα τέτοια περιστατικά- αν μην τι άλλο προβληματίζει για την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει ο άνθρωπος τη βόλτα του σε ένα άγνωστο περιβάλλον και σύμφωνα με τους γνώστες, σε ένα από τα πιο δύσκολα, σαν του Ολύμπου, σε μεγάλο υψόμετρο. Αν εξαιρέσουμε τα περιστατικά των απρόοπτων χιονοστοιβάδων και των παραγόντων που δεν μπορούν να προβλέψουν ούτε και οι πιο έμπειροι ορειβάτες, μια βόλτα άπειρων περιπατητών στον Όλυμπο εγκυμονεί κινδύνους, λόγω άγνοιας.
«Το καλοκαίρι σημειώνονται τα περισσότερα περιστατικά ανθρώπων που χάνονται, καθώς τότε παρατηρείται η μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στον Όλυμπο. Τον χειμώνα συνήθως πηγαίνουν στο βουνό οι καλύτεροι γνώστες των συνθηκών του και των περιοχών του» δηλώνει στην «Ε» ο πρόεδρος του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου (ΕΟΣ) Λάρισας, Χρήστος Καραμπούζης.
Το βουνό των Θεών έλκει με τον μύθο του και είναι εντυπωσιακή η μεγάλη επισκεψιμότητα δεκάδων χιλιάδων ατόμων κάθε χρόνο στα μονοπάτια του. Σύμφωνα με τον κ. Καραμπούζη, τα καταφύγια του Ολύμπου είναι γεμάτα από κόσμο κάθε Σαββατοκύριακο, από τον Μάιο μήνα μέχρι και τον Οκτώβριο. «Για να «κλείσεις» καταφύγιο για του χρόνου, πρέπει να κάνεις κράτηση από τώρα» δηλώνει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος
του ΕΟΣ. Για την επικινδυνότητα του βουνού και τους κανόνες που πρέπει να τηρούν οι περιπατητές, προκειμένου να αποφύγουν άσχημες καταστάσεις ή να μη χαθούν και να κινδυνέψει η ζωή τους, ο κ. Καραμπούζης επισημαίνει ότι: «Ποτέ δεν κάνουμε αναβάσεις με μικρές ομάδες ατόμων. Θα πρέπει να είναι τουλάχιστον τρία άτομα η ομάδα, ώστε αν συμβεί κάτι σε έναν από αυτούς, να μείνει ένας μαζί του και ο τρίτος να αναζητήσει βοήθεια. Αν δεν γνωρίζουμε τα μονοπάτια και δεν έχουμε εμπειρία σε ορειβατικές και περιπατητικές διαδρομές, καλό είναι να έχουμε μαζί μας κάποιον που γνωρίζει την περιοχή. Να μην απομακρυνόμαστε από μια ομάδα, καθώς είναι εύκολο να χάσεις τον αποπροσανατολισμό και να κάνεις «γύρους» χωρίς να ξέρεις πού πηγαίνεις. Ένα λάθος μονοπάτι μπορεί να μη σε οδηγήσει πουθενά! Τέτοια περιστατικά είναι εύκολο να συμβούν στα λεγόμενα «ζωνάρια», τα οποία βρίσκονται περιμετρικά της κορυφής του Μύτικα, στον Όλυμπο».
Τα περισσότερα περιστατικά ανθρώπων που χάνουν τον προσανατολισμό τους και αναζητούνται από διασώστες, παρατηρείται ότι είναι ξένοι (Γερμανοί, Βέλγοι, Βούλγαροι κ.ά.). Στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι τον Αύγουστο καταγράφονται τα περισσότερα περιστατικά ατόμων που χάνονται. «Η πλειονότητα των ανθρώπων που έχουν αποπροσανατολιστεί στο βουνό και δεν μπορούν να γυρίσουν στη βάση τους, δεν είναι ορειβάτες. Θέλουν να διακινδυνέψουν και να ανεβάσουν τον βαθμό δυσκολίας της εξόρμησής τους, επιλέγοντας κάτι άλλο από τις συμβατικές διαδρομές» δηλώνει ο κ. Καραμπούζης και σημειώνει πως «το να θέλεις να κατακτήσεις το όνειρο, να ανεβείς στην κορυφή του Ολύμπου, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Απαιτεί γνώσεις των δυσκολιών που θα βρεις και των καιρικών συνθηκών. Για παράδειγμα, σε μεγάλο υψόμετρο ο Όλυμπος εμφανίζει πολύ συχνά ομίχλη. Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους που έχουν να αντιμετωπίσουν οι επισκέπτες στον Όλυμπο είναι οι καιρικές συνθήκες, που πολλές φορές μπορεί να μεταβληθούν μέσα σε μικρά χρονικά διαστήματα».
eleftheria.gr
