Σαν σήμερα, στις 7 Αυγούστου του 626 μ.Χ. ακούστηκε για πρώτη φορά το “Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια”.
Εψάλλει στον Ιερό Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών από τον Πατριάρχη Σέργιο, τον στρατηγό και πρωθυπουργό Βώνο (επικεφαλής Άμυνας του αυτοκράτορα Ηρακλείου) και όλο τον λαό, όταν έσωσε η Παναγία μας την Βασιλεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, και την αυτοκρατορία όλη, από τους Αβάρους – Τουρκικό φύλο, ταταρικό – και τους Πέρσες, διαλύοντας όλο το στόλο τους με ξαφνικούς σφοδρούς ανέμους, τρικυμία και στροβίλους στα νερά των Στενών, στη δε ξηρά επίσης φοβερά σημεία που ενέβαλαν φόβο και τρόμο στις ψυχές των πολιορκητών. Η Κωνσταντινούπολη σώθηκε με επέμβαση της Παναγίας μας από την κατάρα της Ασίας που ήταν τότε οι Άβαροι, και τους αιώνιους εχθρούς της αρχαίας Ελλάδος και της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζαντινής), που ήταν οι Πέρσες.
Καλείται εύστοχα από ευσεβείς συγγραφείς ως ο Εθνικός Ύμνος της Ρωμιοσύνης, ως Εθνικός Ύμνος της Εκκλησίας μας, είναι δε, νικητήριος παιάνας και διθύραβμος και άσμα επινίκιο.
Κοντάκιον
Ἦχος πλ. δ’. Διατονικός
Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε· ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοί· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.
Σε σένα, Θεοτόκε, την Υπέρμαχο Στρατηγό εγώ η Πόλη Σου αποδίδω με ευγνωμοσύνη την ένδοξη νίκη, επειδή λυτρώθηκα απο τις φοβερές συμφορές. Αλλά Συ, επειδή Έχεις ακατανίκητη δύναμη, ελευθέρωσέ με από κάθε είδος κινδύνου, για να Σου φωνάζω δυνατά: Χαίρε, Νύφη ανύμφευτε.
