Ο Νικόλαος, ο Σπύρος κι ο Αναστάσιος ίσως να μην πρόλαβαν να χορτάσουν το ποδόσφαιρο.
Μπορεί καλά – καλά να μην πρόλαβαν να το μάθουν. Η Χριστίνα – Ζωή, η Μαρία και η Αθανασία θα μπορούσαν να ήταν και φίλες αν ήταν διαφορετικές οι καταστάσεις. Αν ήταν πιο τυχερές στη ζωή. Ο Αχιλλέας, η Παναγιώτα κι ο Γρηγόρης αν μεγάλωναν όσο έπρεπε, ίσως να βρίσκονταν μαζί για έναν καφέ κάποια στιγμή. Στις πλατείες της Λάρισας. Ο Χρυσοβαλάντης, ο Αλέξης και η Νεκταρία έφυγαν τόσο βιαστικά που δεν πρόλαβαν να επιλέξουν σπουδές. Να μιλήσουν για τα σχολεία τους. Άφησαν πίσω όνειρα και παιχνίδια, όπως κι ο Βασίλης με τον Δημήτρη.
Είναι τα παιδιά από το 15ο τετράγωνο στο Νέο Δημοτικό Κοιμητήριο της Λάρισας. Κάθε ένα και μια τραγική ιστορία από πίσω. Μια ανείπωτη θλίψη που σκόρπισε το φευγιό τους. Παιδιά που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν.
Αρκουδάκια, αυτοκινητάκια και διάφορα μικρά και μεγάλα παιχνίδια είναι ακουμπισμένα δίπλα στους μικρούς τους τάφους. Κάποια φαίνονται, άλλα όχι, καθώς έχουν χαθεί μέσα στα χόρτα. Μια σταλιά μάρμαρα και ταφικά μνημεία ίσα που διακρίνονται ανάμεσα από την άγρια πρασινάδα. Κάποιοι για να περάσουν και να φτάσουν εκεί που πρέπει αναγκάζονται να πατήσουν σε σημεία που δεν θα το ήθελαν. Αν είχαν άλλη επιλογή θα το έκαναν.
Το 15ο τετράγωνο είναι από μόνο του ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο για την πόλη ολόκληρη. Όχι μόνο για τα κοιμητήριά της. Αξίζει ιδιαίτερης μεταχείρισης. Αξίζει ξεχωριστής φροντίδας. Ο πόνος των γονιών τεράστιος, δεν σβήνει όσα χρόνια κι αν περάσουν και είναι βαρύ να αναμειγνύεται με οργή για την εικόνα εγκατάλειψης στον χώρο.
Σίγουρα κάποια λύση θα μπορεί να βρεθεί, έτσι ώστε όχι μόνο να καθαριστεί άμεσα, όπως πρέπει, αλλά και να αποτελέσει ένα διαφορετικό κομμάτι μέσα στα νεκροταφεία. Ένα κομμάτι που η συνολική εικόνα να αρμόζει γι’ αυτά τα παιδάκια που είναι θαμμένα εκεί κάτω. Για τη μνήμη αυτών των αθώων ψυχών. Γιατί η ευαισθησία μιας πόλης μπορεί να φαίνεται και από τον τρόπο που αντιμετωπίζει τέτοιου είδους ζητήματα. Γιατί η Λάρισα και παραδοσιακά οι δημοτικές της αρχές έχουν αποδείξει κατά το παρελθόν πως διαθέτουν αρκετή από δαύτη… Σίγουρα θα βρεθεί λίγος χρόνος και ο τρόπος για να δοθεί διακριτικά μια λύση. Αξίζει ο κόπος.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ ΦΩΤ.: ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΤΑΜΠΛΗΣ
eleftheria.gr
