«Στης Λαρίσης το ποτάμι που το λένε Πηνειό…» έγραφε ο Μητσάκης στις αρχές της δεκαετίας του 1960, ουσιαστικά περιγράφοντας την ταύτιση του Πηνειού με τη Λάρισα στη συνείδηση των Ελλήνων. Έννοιες ταυτόσημες και χαρακτηριστικό του ενός το άλλο.
Πόσο όμως ταυτισμένη είναι η σύγχρονη Λάρισα με το ποτάμι της; Παρά το γεγονός πως η πόλη είναι χτισμένη στα παράλια του Πηνειού δείχνει να έχει γυρίσει αφοπλιστικά την πλάτη της στο ποτάμι. Αν για παράδειγμα ένας ξένος επισκεφθεί τον κεντρικό ιστό της σημερινής πόλης, θα δυσκολευθεί να εντοπίσει το ποτάμι και την περιοχή που το περιβάλλει, περιφερόμενος από πλατεία σε πλατεία και φτάνοντας το πολύ μέχρι το μεγάλο Αρχαίο Θέατρο.
Η Λάρισα δείχνει να μην επιθυμεί να εντάξει στην ενεργή ζωή της πόλης το ποτάμι της. Το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ), που κατά τη γνώμη μου είναι η σημαντικότερη δράση της σημερινής Δημοτική Αρχής, είναι μία ακόμα κυκλοφοριακή ρύθμιση που δεν βάζει τον Πηνειό στην καρδιά της καθημερινής ζωής της Λάρισας και του πολίτη της.
Η περιοχή, γύρω από το ποτάμι, είναι εξαιρετικά απομονωμένη, και δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στον περιηγητή, ενώ δεν υφίσταται καμία πρακτική δυνατότητα στον επισκέπτη της πόλης να την ανακαλύψει και να την απολαύσει.
Η ζώνη οικονομικής δραστηριότητας δεν περιλαμβάνει τα παράλια του Πηνειού, και δεν είναι πρακτικά δυνατό ο πολίτης ή ο επισκέπτης της Λάρισας να κάνει τη βόλτα του στα παράλια, να φάει ή να πιεί κάτι, απολαμβάνοντας τη θέα του ποταμού.
Αντί, επομένως, η ζώνη πέριξ του Πηνειού να είναι το ζωντανό κομμάτι που η Λάρισα προβάλλει, είναι μια εντελώς αναξιοποίητη περιοχή, που δεν έχει καμία ιδιαίτερη επισκεψιμότητα και καμία δυνατότητα περιήγησης του επισκέπτη που θέλει να ανακαλύψει τις ομορφιές της πόλης.
Η τακτική αυτή της πόλης, να κρύβει ουσιαστικά τον Πηνειό, έχει, πέραν των άλλων, και οικονομικές επιπτώσεις, καθώς, σε εποχές ισχνών αγελάδων για ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού της, η πόλη δεν προσπαθεί να μεγαλώσει την πίτα.
Αργά ή γρήγορα η ανάγκη να αποκτήσει ο Πηνειός ενεργό ρόλο στη ζωή της πόλης θα ικανοποιηθεί. Το ζήτημα είναι αυτό να συμβεί το συντομότερο δυνατό, γιατί οι Λάρισα και οι πολίτες της δεν έχουν την ευχέρεια να θυσιάζουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα στο βωμό του πρόχειρου και ελλιπούς σχεδιασμού.
Από τον Άκη Νασιώκα
δικηγόρο και δημοτικό σύμβουλο Λάρισας
