Του Κώστα Γκιάστα
Φωτ.: Κώστας Τσάντζος
Τα συκωτάκια μπράσκας μπερδεύονται με τη Λιβύη. Οι γυαλιστερές και τα κυδώνια με τη Βραζιλία και τη Βενεζουέλα. Τα αυγά με παστουρμά μπλέκονται με τη Σαγκάη. Οι κολτσιάνοι ή αλλιώς θαλάσσιες ανεμώνες με την Κολομβία. Τα κρίταμα με κομμάτια από σκόρδο χάνονται στην
Αυστραλία και τη Βεγγάζη, ενώ τα τσιτσίραβλα δηλαδή τα άνθη άγριας φυστικιάς κολλούν στο Βιετνάμ…
Τι σχέση έχουν όλα αυτά;
Σ’ ένα τραπέζι με τσίπουρα όλα χωρούν και μπερδεύονται γλυκά. Σχεδόν ιδανικά. Τα όνειρα με τον γλυκάνισο. Τα σχέδια με τον μεζέ. Ιστορίες και θρύλοι γύρω από γκράπες, ζιβανίες, ρακές και ταξίδια στο Περού με πίσκο. Γκάιντες και κλαρίνα. Χάλκινα και μέθη…
Ο Χρήστος Χρυσόπουλος, ο Βαγγέλης Κατούδης και ο Δρόσος Πλιούτσιας είναι μόλις 3 από τα περίπου 85.000 μέλη μιας περίεργης και σπάνιας ομάδας. Ονομάζεται «Τσίπουρο και μεζέδες για μερακλήδες» και στο διαδίκτυο κάνει «θραύση».
Μέχρι εδώ όχι κάτι το περίεργο. Διαδίκτυο θα πει κάποιος. Εκεί όλα είναι εύκολα. Τα 21 μέλη εξ αυτών, με πρώτο και καλύτερο τον Γιάννη Τσικούρα αποφάσισαν να κάνουν την ομάδα και πραγματικό σύλλογο.
«Ξεκίνησε μια παρέα από το Facebook μέσα στην καραντίνα. Είπαμε να ανταμώνουμε από εκεί λόγω της κατάστασης». Μέσα σε λίγες ημέρες όμως είχαν έκρηξη ενδιαφέροντος. Έλληνες από όλες τις χώρες του κόσμου και ιστορίες με μεζέδες μοναδικές όπως εξηγούν «Δυναμώσαμε και αποφασίσαμε να γίνουμε σύλλογος. Πήγαμε σε δικηγόρους και τα σχετικά».
Κι έτσι πριν από λίγες ημέρες δημοσιεύτηκε και στον Τύπο η περίληψη του καταστατικού με τη σχετική απόφαση του Ειρηνοδίκη Λάρισας. Έδρα τα Πυροβολικά και σκοπός η συστηματική καλλιέργεια, ανάπτυξη και προώθηση της κοινωνικότητας, η σύσφιγξη των σχέσεων μελών και όσοι είναι μερακλήδες και έχουν ως κοινό τους παρονομαστή την αγάπη για το τσίπουρο και τους καλούς μεζέδες. Απλά πράγματα…
ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
Όμως τα όνειρά τους δεν τελειώνουν εκεί, αφού όπως εξηγούν η ίδρυση αυτού του Συλλόγου είναι μόνο η αρχή.
«Είμαστε στην καρδιά του τσίπουρου. Στην περιοχή όπου γεννήθηκε αυτό το μοναδικό προϊόν και πρέπει να το αναδείξουμε» σκέφτηκαν και ήδη έχουν βάλει μπροστά την υλοποίηση ενός φεστιβάλ. «Σ’ έναν ανοιχτό χώρο και συμβολικό για τον πόλη όπως είναι το πάρκο για παράδειγμα του Αλκαζάρ. Εκεί όπου θα μπορούν οι παραγωγοί να εκθέτουν, οι μπάρμαν να κάνουν δημιουργίες με βάση το τσίπουρο, οι επισκέπτες απ’ όλη την Ελλάδα να γεύονται μεζέδες, να υπάρχει χώρος με την ιστορία και την εξέλιξη αυτού του μοναδικού ποτού» τονίζουν και είναι παθιασμένοι στην ιδέα πως Λάρισα-Τύρναβος και τσίπουρο είναι ταυτόσημες έννοιες. «Είναι η πρωτεύουσα της παραγωγής κι αυτό δεν αλλάζει» λένε χαρακτηριστικά.
Τι έφταιξε όμως και το ούζο είναι πιο διάσημο; «Το ούζο γίνεται με απόσταγμα αλκοόλης και όχι στέμφυλων και γι’ αυτό δεν μπορεί να πιάσει την ποιότητα του τσίπουρου. Είναι πιο διαδεδομένο γιατί είναι πιο παλιό. Γενικά πιο παλιά δεν τους έφταναν τα στέμφυλα για να βγάλουν τσίπουρο» λένε κι εξηγούν πως «η Λάρισα έφτιαχνε τσίπουρο και τα χωριά από Νίκαια ως και Φάρσαλα δεν το ήξεραν παλιά και έπιναν μόνο ούζο. Όσο κατέβαινες πιο νότια αυτό συνέβαινε». Μέχρι που πλέον όλα αλλάζουν. «Ακόμη και στα νησιά που έχουν ως παράδοση το ούζο, το τσίπουρο αρχίζει να κερδίζει έδαφος» υποστηρίζουν.
Το φεστιβάλ ως πρώτη σκέψη το σκέφτονται για τα τέλη του καλοκαιριού, ενώ σε πρώτη φάση επίκεινται μια σειρά από επαφές και επισκέψεις σε φορείς και επιχειρηματίες του χώρου.
ΟΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΚΙ Ο ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
Μη νομίζετε ωστόσο πως επειδή η ομάδα σχετίζεται με το αλκοόλ πως είναι και… χαλαρή. Το αντίθετο μάλιστα «στην ομάδα απαγορεύονται αναρτήσεις με κρασιά και μπύρες. Αυστηρή η θεματολογία και με προϋποθέσεις» λένε και υπογραμμίζουν πως δεν επιτρέπονται σχόλια υποτιμητικά, φωτογραφίες με παιδιά, ενώ οι διαχειριστές ελέγχουν τα πάντα. Ίσως εκεί έγκειται και η μεγάλη μέχρι στιγμής επιτυχία.
Εδώ και μερικούς μήνες μέσω της ομάδας λειτουργεί και ραδιοφωνικός σταθμός με μεγάλη ακροαματικότητα μέσω διαδικτύου. Με εκπομπές και αφιερώσεις, αλλά και μικρά μυστικά γύρω από το αντικείμενο που όλοι αγαπούν.
Με γλυκάνισο ή χωρίς; Είναι ένα ερώτημα που προκαλεί νέο γύρο συζήτησης «Το χωρίς γλυκάνισο ταιριάζει με περισσότερα φαγητά και μεζέδες. Επίσης δεν μυρίζεις και μεθάς πιο δύσκολα. Ο γλυκάνισος θέλει θαλασσινά» κι αφού ξεκίνησε η κουβέντα γύρω από τους μεζέδες στάθηκε για λίγο εκεί «Αν πίνεις με γλυκάνισο πρέπει να ξεκινάς με αλμυρό, ψαρικά και στο τέλος κρέας. Χωρίς γλυκάνισο μπορείς να ξεκινήσεις κατευθείαν με κρέας». Όμως όλα αυτά είναι σχετικά και θέμα γούστου, όπως διευκρινίζουν.
Παραδέχονται πως στους μεζέδες ο Βόλος έχει την πρωτοκαθεδρία, λόγω κουλτούρας, προσφύγων και θάλασσας, όμως κανείς από την παρέα δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί το πενηνταράκι έχει 100 ml…
Το μόνο σίγουρο είναι πως το χαίρονται. Πως μια προσπάθεια από τη Λάρισα κατάφερε να ενώσει χιλιάδες Έλληνες γύρω από ένα μυθικό ποτό και μια διαδικασία εναλλαγής μεζέδων, πραγματική ιεροτελεστία.
eleftheria.gr
